Wim Hillenbrink

 Regisseur en spreker voor dat ene moment.

Omdat je soms gewoon even gedragen wilt worden.

Het leven rondt zich ooit, en soms staan we stil bij een lief leven dat verder reist dan waar onze handen reiken.

Het verdriet zal komen, in fluisterende momenten van gemis.
Maar je staat er niet alleen in want de liefde die blijft en ademt met je mee.

Herinneringen dragen zacht, als een hand op je schouder, als een steun die er altijd is.

Ze verzachten de pijn, ze openen ruimte voor berusting, en laten je, heel voorzichtig, weer glimlachen om het leven dat voor altijd met je meereist.

Afscheid als moment van betekenis

Een uitvaart raakt aan alles wat een mens is en was. Op de dag dat je iemand verliest, raak je niet alleen de persoon  kwijt, maar ook de versie van jezelf die bestond in relatie tot die ander. Het leven verandert, soms ingrijpend. Rouw vraagt ruimte om gevoeld te worden.

Ik geloof dat afscheid nemen meer is dan het sluiten van een hoofdstuk. Het is ook een zoektocht naar troost, naar herinnering en naar een nieuwe manier van verder leven. Verdriet mag er zijn — graag zelfs — maar altijd in balans met liefde, dankbaarheid en de stille kracht van wat blijft.

In mijn begeleiding zoek ik dat zachte evenwicht: een warme, hoopvolle benadering die uitnodigt om te voelen, te herinneren en voorzichtig weer vooruit te kijken.

De ceremonie: een reis van ‘met’ naar ‘zonder’

Een uitvaartceremonie is voor nabestaanden een symbolische overgang. Het markeert het moment waarop het leven “met iemand” verandert in het leven “zonder”.
In die kwetsbare transitie sta ik naast families. Ik creëer een sfeer waarin verdriet niet zwaarder hoeft te wegen dan liefde, en waarin de herinneringen mogen spreken. Een ceremonie die klopt, die ademt wie de overledene was, en die ruimte maakt voor wie de nabestaanden worden.

De kracht van muziek

Muziek is misschien wel het mooiste deurtje naar toen. Een melodie kan in luttele seconden een leven openen: liefde, een zomer, een hand, een stem. Muziek mag schuren, troosten, raken. Ze mag de ziel even laten trillen voordat ze tot rust komt. 

Foto’s

Een foto is een stil moment dat opnieuw tot leven komt. Soms laat een beeld ons iets zien wat we bij leven niet opmerkten. Een blik. Een houding. Een stukje karakter dat we graag vasthouden.
Foto’s helpen om het verhaal weer even te voelen.

Video

Een video, heel anders dan een foto, brengt even tot leven. Ingrijpend en bijzonder maar ook confronterend. Die beweging die vasthoudt wat we willen herinneren.

Woorden

Woorden bouwen bruggen. Ze verbinden herinneringen, schetsen levens, dragen liefde over.
Samen met nabestaanden maak ik teksten die recht doen aan wie iemand was:
warm, eerlijk, gedragen en gericht op zowel terugkijken als verdergaan.
Soms schrijf ik namens hen, soms ondersteun ik hen om hun eigen stem te vinden. Altijd met zachtheid en zorg.